wczesne zmiany pośmiertne
Do wczesnych zmian zalicza się te, które wykształcają się w ciągu pierwszych 12 godzin. Dlatego też przepisy regulują, iż sekcję zwłok można przeprowadzić dopiero po upływie 12 godzin od stwierdzenia śmierci klinicznej.
Do wczesnych znamion śmierci zaliczymy:
-
bladość zwłok;
-
wysychanie pośmiertne;
-
oziębienie;
-
plamy opadowe;
-
stężenie pośmiertne.
Bladość pośmiertna:
Cecha ta może wystąpić również przy znacznym spadku ciśnienia krwi lub niedokrwistości, więc nie jest cechą uważaną za zbyt charakterystyczną. Pojawia się na skutek zatrzymania przepływu krwi i jej opadania do najniżej położonych części ciała. Ciało ma bardzo charakterystyczny „szarawy” lub „woskowy” odcień. Jednak w niektórych przypadkach (np. zatruciu tlenkiem węgla) ciało ma wciąż wyraźne, różowe zabarwienie.
Rys. - Przykład perfidnego wykorzystania talentu naszej Kasi do udawania nieboszczyka ;).
Wysychanie:
Najkrócej mówiąc jest to postępująca utrata wody z organizmu. Najszybciej wysycha rogówka, wargi przybierają zabarwienie brunatne i pojawia się pergaminowe stwardnienie tkanek.
Rys. - Tzw. "Inkaski książę" |
Oziębienie:
W wyniku ustania procesów przemiany materii ciało stygnie. Ubrane ciało osoby szczupłej budowy ochładza się średnio około 1.8 C na godzinę. Pamiętać trzeba też o uwzględnieniu takich czynników jak temperatura otoczenia, grubość tkanki tłuszczowej, itp. Patolodzy stworzyli szereg tabel ochładzania w zależności od temperatury. Zdjęcie obok przedstawia tzw. "Inkaskiego księcia" - 8-9 letnie dziecko zmarłe z powodu wyziębienia organizmu i zakonserwowane w lodach górnych partii Andów. |
Plamy opadowe:
Plamy opadowe mogą pojawić się już po 20 min. od chwili zgonu w postaci sinowiśniowych (rzadziej żywoczerwonych) zabarwień powłok ciała. Tworzą się one na skutek ustania akcji serca i opadania krwi pod wpływem grawitacji do najniżej położonych części ciała. Bywa, że osoby znajdujące ofiarę omyłkowo biorą palmy opadowe za siniaki i uznają że dana osoba została ciężko pobita. Na podstawie wyglądu niektórych plam można wnioskować o przyczynie śmierci, i tak np. ciemnoniebieskie lub granatowofioletowe pojawiają się w przypadku gwałtownego uduszenia a malinowe – przy zatruciu tlenkiem węgla.
Stężenie pośmiertne:
W wyniku zmniejszenia między innymi ATP w mięśniach następuje skrócenie i usztywnienie mięśni. Najczęściej najszybciej tężeją mięśnie najbardziej czynne za życia, czyli np. mięśnie żuchwy lub palców. Wyraz twarzy ulega całkowitemu zatarciu i pojawiają się ostre rysy. Bardzo rzadko w ekstremalnych warunkach stężenie pojawia się bezpośrednio po zgonie, i tak np. w 1854 roku na Krymie zabity żołnierz podobno utrzymał się w końskim siodle.
strona: 1, 2
Skomentuj artykuł na forum
|