strona: 1, 2

Medycyna sądowa zmieniła trochę nasze rozumienie słowa „narzędzie”, włączając w to detale umeblowania, posadzki, chodniki jak również pięść lub obutą stopę. Wszystko po to, aby móc dokładnie określić przebieg zdarzenia oraz zebrać niepowtarzalne dowody. Jednak większość osób nadal kojarzy „narzędzie” z przedmiotami służącymi do wykonywania określonej pracy. Dlatego też łatwiej będzie prześledzić poczynania patologa z tzw. narzędziem zbrodni na przykładzie zwykłych noży i młotków.
Nie ma problemu jeśli narzędzie pozostało na miejscu zdarzenia. Gorzej, gdy znajdowane o wiele dalej jest już wyczyszczone i pozbawione wszelkich śladów przestępstwa. Jak wówczas udowodnić, że to akurat tym nożem zadano cios, bądź ten młotek posłużył do rozbicia zamka? 
Jeżeli w wyniku działania ktoś odnosi rany, celem patologa jest określenie jakim narzędziem zostały zadane. Kształt brzegów rany, charakterystyczne uszkodzenia skóry itp. pozwalają wnioskować czy przedmiot był ostry, tępy lub tępokrawędzisty. Do identyfikacji przedmiotu wykorzystuje się zaawansowane techniki mikroskopowe:

• metody superprojekcyjne;

• semimikrografię porównawczą oraz;

• mikroskopię porównawczą.

Medycyna sądowa wyróżnia dwa rodzaje identyfikacji narzędzia:

• grupową;

• i indywidualną

Co można określić podczas danej identyfikacji zobaczmy w tabeli poniżej:

Rodzaj identyfikacji:	Cecha:	Opis:
grupowa (ogólna)	kształt	podłużne, kończyste, płaskie, obłe
	twardość	elastyczne, twarde, miękkie
	powierzchnia	tępe, tępokrawędziste, krawędziaste, ostre, kończyste
indywidualna	indywidualne cechy narzędzia , np. szczerby	ustalenie konkretnego narzędzia którym zadano uraz

strona: 1, 2
Skomentuj artykuł na forum